επικυλινδρούμαι

ἐπικυλινδροῡμαι, -όομαι (Α)

παθ. γίνομαι ομαλός, ισοπεδώνομαι με κύλινδρο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + κυλινδρούμαι (< κύλινδρος)].